Jej członkowie trzykrotnie zdobywali Proporzec Leonida Teligi, przechodnią nagrodę dla najlepszej wodniackiej drużyny w kraju. Po raz ostatni sięgnęli po nią w 2002 roku, a że potem ZHP zrezygnował z tej formy współzawodnictwa, mają ją do dziś.
Na jubileuszu zjawili się m.in. harcerze z zaprzyjaźnionej polskiej drużyny wodnej Opty z Czeskiego Cieszyna. W prezencie przywieźli miniaturę tratwy zbudowanej z... biszkoptowych rolad pełnych słodkości. Było więc coś dla ciała, ale nie zabrakło chwili refleksji, jak radzić sobie w trudnych, komercyjnych czasach. – Dziś trzeba słono płacić za rejsy, podczas których całe pokolenia zdobywały szlify nie tylko żeglarskie, ale i życiowe. Harcerskie żeglowanie zmienia się w yachting, na szczęście nie u nas – mówi Eugeniusz Wróbel, drużynowy w latach 1969-1977.
Jak podkreśla, szóstka to drużyna wielopokoleniowa, w której zaczęło się wiele miłości. Nieraz kończyły się one ślubem. – Sam poznałem w szóstce swoją żonę Lidię. Dzieci, które tu biegają, to na ogół pociechy harcerskich małżeństw. Rodzice pewnie już nie mogą się doczekać, kiedy podrosną na tyle, by można je było wziąć na łódkę – dodaje. W czasie niedzielnego apelu siedmiu harcerzy, w tym obecny drużynowy Mateusz Malinowski, otrzymało odznakę Wiernego Druha Szóstki. Chwilą ciszy uczczono też pamięć zmarłego w ubiegłym roku Bronisława Rducha, byłego drużynowego i wielkiego przyjaciela drużyny.
Instruktorom szóstki marzy się wzniesienie w stanicy kompleksu budynków, które pozwoliłyby na całoroczne funkcjonowanie profesjonalnego harcerskiego ośrodka żeglarskiego, dostępnego dla wszystkich. Broszurkę z tą koncepcję architektoniczną rozdawano w czasie jubileuszowych uroczystości. Na razie trafił tu biurowy kontener z dawnego przejścia granicznego w Zwardoniu, który posłuży m.in. do magazynowania żywności w czasie letnich obozów. Do tej pory wykorzystywano na ten cel garaż, co budziło poważne zastrzeżenia sanepidu.
Komentarze