– Przeca afa tyż do sie ustrojić we ludzki łoblycze – godała, ale łod tego człowiekiym niy bydzie!
Starka skończyła łoziym klas nimieckij szkoły, godała dobrze po nimiecku, a po polsku tyż trocha poradziła czytać a pisać. Jeszcze przed piyrszom wojnom robiła na banie we Rybniku na telegrafie, ale na paniczka sie niy przestrojiła. Kiełbaśnika już niy miała, ale tak poza tym to łoblykała wszystek, co baby ze wsi: galotki ze nogawicami, na to ze trzi spodniczki (na niedziela dziołchy miały i siedym), na wiyrch kiecka ze lajbikiym, potym jeszcze jakla, jedbowno abo płocienno zopaska a na gowa chustka. Ku tymu jeszcze sztrykowane pończochy ze sztrombantami a pantofle na drzewiannych spodkach. We biurze ni mogła chodzić we pantoflach, bo fest trzaskały po flizach, bezto bez cołki rok miała na nogach czorne strzewiki ze sznurkami. Na zima łojciec i kupił kaszmirowo chusta, coby niy przemarzła.
Starka miała siedym siostrow a dwoch bratow, ale łojce ło dziecka fest dbali, bezto jak we niydziela szłi do kościoła, to ludzie sie za nimi łoglondali, bo tak były piyknie postrojone. Starczyno mamulka miała kobuk ze koronkami a szlajfami. Jeji chopeczek Karlik łoblykoł sie jak wszystki chopy, ale łoblycze dowoł szyć ze nojlepszej wełny u krawca we Rybniku. Krom płociynnych koszulow mioł tyż dwie jedbowne, a strzewiki ze cholewami, ze prawej skory. Bez cołki rok nosił czorny pliszhut. Dycki byłach ciekawo, skond mioł piniondze na tako parada? Starka mi padała, że był fest robotny: bez lato obrobioł pole a chodził po murarce, a bez zima robił na grubie, podwiel zdrowie mu dopisowało!
Za to moja oma wyglondała cołkiym inaczyj, bo chodziła po pańsku. Narodziła sie we mieście, jeji tatulek był sztajgrym na grubie a starzik mioł trzi sklepy ze miynsym. W tej familiji dziołchy niy szły do roboty, bo niy było potrza.
Roz jedyn, jak mi było ze siedym lot, we ominym sztambuchu znodłach maluśko fotografijo, kaj były jakiś dziołszki we biołych szatkach ( nejści ze komunije), pełno babow we kieckach a chustkach, a we pojstrzodku jedna paniczka we małym hutliku a we pelerynie. Myślałach, że to była hrabina ze dwora, ale potym sie łokozało, że na tyj fotografiji ze trzidziestego trzecigo roku, to jednako była moja oma!
Komentarze