Szkoła Rolnicza w Popielowie znana była na całym Śląsku. Gdyby jeszcze istniała, miałaby równo 150 lat! Mieściła się w zabudowaniach dworskich. – Uczyła się tu młodzież z całego Śląska. Co roku naukę bezpłatnie mógł podjąć także jeden mieszkaniec Popielowa, ale nikt nie skorzystał z tej możliwości. Nie wiadomo, czemu – dziwi się Piotr Kuczera, radny i miłośnik lokalnej historii.
W ubiegłym roku wraz z Henrykiem Rojkiem, prezesem OSP i autorem historycznych monografii, zaczęli szukać informacji o Ackerbauschule, bo tak zwała się placówka. W Państwowym Archiwum w Opolu znaleźli tomy akt związane z okresem jej funkcjonowania w Popielowie. – Dzięki uprzejmości pana Eryka Markiewki z Rybnika, który przetłumaczył teksty z języka niemieckiego, udało nam się dotrzeć do części bardzo ważnej historii naszej dzielnicy – dodaje Piotr Kuczera. Do najciekawszych dokumentów należy roczne sprawozdanie dyrektora szkoły sporządzone 1 października 1868 roku, czyli w siódmym roku funkcjonowania. Na liście przyjętych wtedy uczniów są adepci rolnictwa m.in. z Raciborza, Gliwic, Bytomia, Kluczborka, Namysłowa, Białej, Brzegu i Opola, a także jeden z Kongresówki. W aktach jest również podsumowanie roku poprzedniego, z którego wynika, że 27 uczniów pochodziło z rejonu Opola, siedmiu z Wrocławia, jeden z Królestwa Polskiego i jeden z austriackiego Śląska.
Z popielowską szkołą związana jest postać hrabiego Hermana Nicolausa Friedricha von Burghauss, społecznika i filantropa z Frydlandu (dzisiejszy Korfantów) na Śląsku Opolskim. W 1837 roku zakochany w rolnictwie magnat został dyrektorem pierwszego na Śląsku Stowarzyszenia Rolniczego. Przyczynił się również do powstania Śląskiego Związku Rolniczego oraz Królewskiej Akademii Rolniczej w Prószkowie. Stworzył aż trzy szkoły rolnicze: w Brzegu, Nysie i właśnie w Popielowie. Propagował w nich pożyteczną i dochodową hodowlę jedwabników, lnu oraz tytoniu, których ślady zachowały się do dzisiaj. Z chwilą przyłączenia części Górnego Śląska do Polski przeniósł szkołę do Oławy (Ohlau).
Komentarze