Sanktuarium w nowej książce

W zakrystii kościoła parafialnego pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, będącym także Sanktuarium Matki Boskiej Pokornej, po każdej mszy można kupić książeczkę zatytułowaną "Pokorna", a poświęconą Matce Bożej z Rud. Autorem publikacji jest ksiądz proboszcz Rafał Wyleżoł, a wstęp napisał biskup pomocniczy diecezji gliwickiej Gerard Kusz.

Tytuł zaczerpnięto z Biblii. – To dla nas ogromna łaska, że Bóg wybrał właśnie Rudy na miejsce oddawania Matce Bożej szczególnej czci. Tytuł wskazuje na konkretną cechę, wartość ewangeliczną, wymiar pobożności, cnotę życia chrześcijańskiego, poprzez którą człowiek staje się lepszy, pobożniejszy, świętszy. Raczej nikt z nas nie stanie się nim przez sam przyjazd do Rud. Ale naśladując Maryję w pokorze, na którą Ona wskazuje w Rudach, z całą pewnością tak! – mówi ksiądz Rafał Wyleżoł.

To nie jest jedyna publikacja tematycznie związane z Rudami, a wydrukowana staraniem miejscowej parafii. W zeszłym roku z okazji 1. Święta Metropolitalnego, obchodzonego 15 sierpnia w Rudach, proboszcz powołał do życia nową serię wydawniczą Collectanea Raudensis. Pierwszą pozycją było poszerzone i zaktualizowane wydanie książki księdza doktora Piotra Góreckiego "Cysterskie Dziedzictwo Rudzkiego Sanktuarium". Teraz ukazała się "Pokorna".

Przypomnijmy, iż sanktuarium Matki Bożej Pokornej w Rudach ściśle wiąże się właśnie z cystersami, którzy przybyli tu w 1258 roku z Jędrzejowa. Sprowadził ich książę Władysław, władca raciborsko-opolski. Biali bracia przewieźli ze sobą obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem nieznanego autora, który wzorowany jest na malowidle z rzymskiej bazyliki Santa Maria Maggiore. Umieścili go w kościele poświęconym Matce Przenajświętszej, który wznieśli tuż po przybyciu, a wizerunek szybko zasłynął łaskami. Na stronie internetowej www.kuria.gliwice.pl czytamy, że obraz ten niestety spłonął w jednym z pożarów. Obecny wizerunek jest wierną kopią oryginału i został namalowany w połowie XV wieku w warsztacie malarza związanego z Małopolską. Rudy są jednym z najstarszych miejsc kultu maryjnego na Śląsku. Od stuleci pielgrzymują tu nie tylko mieszkańcy najbliższej okolicy, ale także całego Śląska, Małopolski i Czech.

Grzegorz Wawoczny pisze w książce "Miejsca święte ziemi raciborskiej", że obraz rudzki zasłynął wieloma cudami. Do 1935 roku był przesłonięty pękniętą szybą. Stary przekaz głosi, że w pewnym okresie dyscyplina u mnichów rozluźniła się i podczas nabożeństwa szyba pękła z wielkim hukiem. Obraz zaczął znikać, aż w ogóle przestał istnieć. Wówczas do klasztoru przybiegli zatrwożeni mieszkańcy pobliskich Jankowic, mówiąc, że nad ich wsią wśród chórów anielskich unosi się Matka Boża. Zakonnicy wraz z parafianami natychmiast uformowali procesję i udali się do Jankowic. Tam ujrzeli niezwykły widok. Padli na kolana i prosili Marię o przebaczenie. Matka Boża przypomniała mnichom i osobom świeckim, by nie grzeszyli.

Jak opowiadał nam swego czasu nieżyjący już ksiądz proboszcz Władysław Kopeć, po drugiej wojnie światowej kult Madonny osłabł. Wtedy Matka Boska sama upomniała się o swoje sanktuarium. Jak to się stało? Kapłan relacjonował nam, że któregoś dnia wszedł na plebanię i nagle usłyszał rozżalony kobiecy głos. – To Madonna prosiła, bym zwrócił się do swoich zwierzchników o zaliczenie naszego kościoła do kościołów jubileuszowych. Tak też zrobiłem, a wniosek okazał się skuteczny. Było to 9 lipca 1974 roku, a wkrótce do Rud wróciły pielgrzymki – wspominał ksiądz Władysław Kopeć.

17 czerwca 1999 roku na gliwickim lotnisku papież Jan Paweł II poświęcił korony i pobłogosławił obraz z Rud. 14 czerwca 2009 roku odbyły się uroczystości z okazji podniesienia rudzkiego sanktuarium do rangi bazyliki mniejszej. Taki status nadał kościołowi Ojciec Święty Benedykt XVI. Jeszcze wcześniej decyzją biskupa gliwickiego stał się diecezjalnym sanktuarium.