Mondrzi ludzie godajom, że Sowizdrzoł, co ło nim tyż u nos bojajom, sie kajś po Niymcach łobracoł, ale sam tyż takich niy brakowało. Jeszcze za mojich modych lot godało sie „sowizdrzoły” na takich, co sie niczym niy przejmowali a dycki se myśleli, że jakoś to bydzie! Dzisio tacy sie mianujom „hura-optymisty”, ale jednym i drugim je daleko do prawej sowizdrzolski mondrości! Posłuchejcie, co mi roz starka nabojała:
Sowizdrzoł wandrowoł po świecie, ale ze czegoś żyć musioł, bezto sie wynajon do roboty u jednego gospodorza. Bez caluśki rok robił za trzech i na świyntego Szczepana mioł dostać wypłata, ale pragliwy gospodorz już downo planowoł go łocyganić i padoł mu tak:
– Sowizdrzołku roztomiły, wiysz, co my zrobiymy, łoba wylezymy na dach, jo sie przikryja pierzinom, a ty bronom?! Kerymu bydzie pryndzy zima, tym przegro, jak gibci zmarzna jo, to ci wypłaca wszystki piniondze podwójnie, a pojdziesz tam, kaj bydziesz chcioł, ale jak ty sie piyrszy łodezwiesz, to bydziesz u mie robił jeszcze rok, a niy zapłaca ci nic... Co, wetujymy sie?
Sowizdrzoł przistoł na gospodorzowe namowy a łoba legli se na dachu: chop pod sztyryma pierzinami a pachołek pod szczyrbatom bronom! Za godzina łodezwoł sie gospodorz:
– Jak tam Sowizdrzołku, ciepło ci?
– Cieeepło, gospooodooorzu! – zaszczyrkoł zymbami Sowizdrzoł.
Jak yno na kościele pizła nowo godzina, pragliwy chop pytoł sie swojigo pachołka, eli je mu ciepło, a łon dycki łodpedzioł to samo, yno zymby mu coroz wiyncy szczyrkały!
Robiło sie już cima i chytoł tyngi mroz, gospodorz tak zmorzł, że myśloł już yno ło ciepłej izbie, bezto sie zagapił:
– Brr, jak zima... – wystynkoł.
– Brr, jak ciepło! – cichuśko pisknoł Sowizdrzoł i wygroł!
Potym zebroł swoja zapłata, rozłonczył sie ze gospodorzami a poszeł do światu, szczyńścio szukać! Jak Ponboczek chce kogo pokorać, to mu rozum łodebiere: pragliwy gospodorz zamiast co uszporować, stracił kupa piniyndzy a porzondnego pachołka i som musioł swoji pole łobrobiać. Bezto długo jeszcze pluł se we broda, że był taki gupi a pragliwy!
A wy roztomili, co to czytocie, tyż wyciongcie stej bojki nauki, coby sowizdrzolsko mondrość do lasa niy poszła!
Komentarze